Cock van Zanten blikt terug op 64 jaar Excelsior

Dinsdagavond 1 november

De dag dat velen dachten dat het moment nooit zo komen. De dag dat voorzitter Cock van Zanten de voorzittershamer letterlijk en figuurlijk uit handen zou geven. Maar die dag kwam. Voor velen met gemengde gevoelens, want waar haal je nu iemand vandaan die evenzoveel tijd en energie zou stoppen in SportClub Excelsior? Vrijwillig en zonder een cent te verdienen dan wel te verstaan. “Het voorzitterschap heeft me alleen veel geld gekost, nooit een cent opgeleverd.”

Oude stempel
Wie voorzitter of leidinggevende van een organisatie is, weet dat je dat voor 24 uur per dag bent. Zo ging dat ook bij de Van Zantens thuis. “Op het gemeentehuis in Capelle en thuis stond de telefoon vaak roodgloeiend. Problemen oplossen, verzoeken inwilligen, noem het maar op. Dag en nacht stonden we aan en Dicky bleef het voor de club doen tot ze echt niet meer kon. We waren altijd in het weekend bij Excelsior. Onze zoon Leon groeide er op en nu onze kleinzoon. Leon werd voetballer en later scheidsrechter. Inmiddels is hij, net als zijn vader, regelneef en vrijwilliger bij SC Excelsior. Regelt hij van alles en nog wat voor de meisjesafdeling die bij ons echt floreert. Ja, dat was ook een flinke stap in het diepe. Clubs in de regio startten meidenvoetbal en ja, wij hoorden daar ook al snel bij. En zie daar, we hebben heel wat meisjes die voetballen en de BVO speelt in zelfs op het hoogste niveau. Wie had dat 10 jaar terug durven denken? Of ik ook ergens teleurgesteld over ben? Jazeker! Dat we geen eerste amateurelftal meer hebben. We maakten de overstap van de zondag naar de zaterdag, zoals zoveel clubs. Bewust omdat die jonge gasten dan op zaterdagavond konden stappen. Maar in de coronaperiode name de animo flink af en soms kwamen we zelfs niet opdagen. Ja, dat deed pijn.
Het was op zaterdagmiddag altijd gezellig in de kantine. Voorheen hadden we achter in de kantine nog de bestuurskamer. Kwam Riet Beijer schalen bitterballen brengen voor de gasten en bestuursleden van de bezoekende clubs. Dan kwam Simon Kelder een patatje halen en zaten Mels Fok, Jaap Bontenbal, Ruud Vermeulen, Dicky mijn vrouw en veel echte Excelsiormensen van de oude stempel gezellig tot in het begin van de avond te keuvelen. Helaas overleden sommigen de afgelopen jaren. Dan werd mij telkens gevraagd of ik een woordje wilde doen op een crematie of begrafenis, want ja, ik wist zoveel van die mensen, werd er dan bij gezegd.”

Iets voor de club doen
Terugblikken met Cock van Zanten is luisteren en meegaan in de tijd. Die o zo lange periode van bijna 65 jaar. “Ik werd lid op mijn tiende, want eerder mocht niet in die tijd van de KNVB. Bij Excelsior hadden ze een interne jeugdcompetitie, vergelijkbaar met wat wij al decennialang kennen voor de jongste jeugd. Speelde ook jarenlang in de vertegenwoordigende elftallen. Uiteindelijk heb ik me een keer laten overhalen om een uitstapje naar Eureka te maken maar na twee jaar was ik weer terug op Woudestein. Moest toen wel voor de ballotagecommissie verschijnen, want ja, als je zoveel jaar in de jeugd hebt gespeeld en twee jaar niet, dan ben je een ‘onbekende’, haha. Maar goed, geen probleem. Excelsior was een keurige club en ik werd dus weer aangenomen. Ging later onder Jaap Kouters in het derde spelen. Jaap was ook een echte clubman, geweldige kerel ook. Als aanvaller viel ik blijkbaar op want Dick van den Polder, de bekende journalist en oud-prof van de club, trainde het tweede. Hij vroeg me om af en toe in te vallen. Dan speelde ik de laatste minuten, maar daar werd ik niet echt vrolijker van. Op een dag stelde ik voor om mij langer op te stellen. Als we 3-0 voor of achter zouden staan, mocht ik invallen. We speelden die volgende wedstrijd en ja, het werd al snel 3-0, dus ik vroeg of ik mocht spelen. Over het vervolg zal ik niet verder opscheppen, haha maar ik werd wel steeds vaker gevraagd en op een gegeven moment zat ik best dicht tegen het eerste aan. In die tijd was het al heel wat als je in het tweede of derde speelde. Maar het was ook zo dat men vond dat je als (jeugd)lid ook iets voor de club kon doen als je zo’n grote mond had als ik. En dus ging ik de jeugdafdeling ondersteunen. Van het een kwam het ander en op een gegeven moment werd me gevraagd jeugdvoorzitter te worden. Jaap Bontenbal was een geweldige voorzitter en hij daagde me uit. Nou, dan laat ik me niet kennen.

Vijf nieuwe auto’s
Op de club werd me op zaterdag regelmatig gevraagd even een paar jongens weg te brengen die uit moesten spelen, Ja, zo gaat dat als je ergens in C3 of B3 speelde, dan zijn ouders niet zo happig om mee te gaan naar uitduels. Konden die jongens met de bus. Nou, dan bracht ik hen toch. Kostte me in totaal vijf auto’s, haha. En alles voor de club, zonder een cent vergoeding te vragen. Ja, ik werd regelmatig geplaagd als ik een nieuwe wagen kocht. “je bent toch ook penningmeester, nou, dan weten we wel wie deze heeft betaald.” Het zijn plaagstootjes waar Cock heel goed tegen kan en die hij zelf ook graag uitdeelt. Om die reden is Cock op woensdagochtenden in zijn element. Samen met oud-spelers als Hans Bassant (recordhouder doelpunten namens de club), Betram Tabbernee, Ton Wickel en tal van anderen houdt hij zijn ‘conditie’ op peil. Al is walking voetbal bij Cock ook echt walking voetbal. Als warming up een half rondje veld hardlopen? Cock wandelt. Spieroefeningen? “Moet dat echt?” Humor en dollen, iemand poorten of ballen afwachten en dan net het laatste zetje geven. Het is Cock van Zanten ten voeten uit. “Het zijn wekelijkse hoogtepunten. Wat hebben we soms een lol. Echt, ik had nooit verwacht hier aan mee te gaan doen, maar inmiddels kijk ik er elke week naar uit. Vaak wacht me na afloop nog een vergadering met de mannen die het reilen en zeilen op de SportClub regelen of met de gemeente over de ‘nieuwe’ accommodatie en de stadionuitbreiding. Of ik dat blijf doen? Jazeker, ik kan de club toch niet zo maar los laten? Lid geworden op mijn tiende en 25 jaar voorzitter geweest. Nu ben ik 74 en geniet volop van het leven. Maar de hamer droeg ik inmiddels over.”

Deze inzending is geschreven door een mede-walking football speler